Als negentienjarige werd hij al tweede op het wereldkampioenschap driebanden in Groningen. Het hoogtepunt in zijn carrière was de wereldtitel die hij in 1982 in Guayaquil (Ecuador) behaalde. Hij was de eerste die de legendarische Raymond Ceulemans op een WK wist te verslaan.
In 1993 werd Van Bracht in Aalborg (Denemarken) voor de tweede keer wereldkampioen. Ook won hij tweemaal het Europees kampioenschap driebanden (in 1984 en 1993) en acht keer het Nederlands Kampioenschap driebanden (de eerste maal in december 1970 en de laatste maal in januari 1989).

Door een ongeluk raakte van Bracht ernstig gewond aan een van zijn ogen. Het gezichtsvermogen in het gewonde oog was nog maar 10%. Eigenlijk heeft hij dus steeds met één oog moeten spelen. Uiteindelijk heeft hij op deze manier twee wereldkampioenschappen in de wacht gesleept. Opmerkelijk omdat het met één oog heel moeilijk is om diepte te zien. Op een wedstrijdbiljart van 284 cm bij 142 cm moet dat een flinke handicap zijn geweest.